آموزش مكانيك خودرو | تعمير خودرو

سوخت رساني گازي

مقدمه:

گاز طبيعي اولين بار در سال ۱۷۷۶ ميلادي توسطAlessandro Voltaكشف شد، اما استفاده از اين گاز به عنوان سوخت در خودروها به سالهاي بعد از آن بر ميگردد.

ايتاليا به عنوان اولين كشور استفاده كننده از گاز طبيعي شناخته ميشود، اين اقدام در اوايل سال ۱۹۱۰رخ داد از سال ۱۹۳۰ ميلادي استفاده از گاز طبيعي به طور چشمگيري گسترش يافت. از جمله كشورهاي پيشرو در اين حوزه مي توان به كشورهاي فرانسه، ايتاليا، آمريكا، برزيل، آرژانتين و نيوزلنداشاره نمود.

مقدمه

در اين فصل دربارة عناصر كليدي تأثير گذار در توسعه‌ي ملي برنامه‌هاي خودروهاي گازسوز بحث مي‌شود. موانع و مشكلاتي كه در برابر اين صنعت قرار دارد و روند پيشرفت را كند و در برخي موارد متوقف كرده‌اند، براي بحث‌هاي آتي شناسايي شده‌اند. لوازم مورد نياز براي پيشرفت سريع صنعت، تنظيم مطلوب و مساعد ساختمان‌هي مسكوني و ماليات محيط زيست، گسترش سريع شبكة سوخت‌گيري و تأمين خودروهاي گازسوز است. توسعه بستگي مستقيم به قيمت سوخت و تشويق در به رسميت شناختن نقش مهم خودروهاي گازسوز دارد و مي تواند در جهت كاهش آلاينده‌هايي خودروها مؤثر باشد. مسئله مهم در اين بخش، توسط تبديل صنعت قابل تشخيص است.

شرح ساختار صنعت، براي ابتداي كار مفيد است، كه آن را در بخش بعد آورده‌ايم. اين فصل باخلاصه‌اي از تجزيه و تحليل تقاضاهاي انرژي براي حمل و نقل و توسعة كليدي آيندة خودروهاي گازسوز طبيعي ادامه مي‌يابد.

به ‌منظور استفاده از سوخت گاز طبيعي در خودروهاي بنزيني موجود، مي‌بايست تجهيزات مربوط به سيستم سوخت‌رساني گاز طبيعي بر روي خودرو نصب شود، كه به مجموعه اين تجهيزات كه قابليت استفاده ازسوخت گاز را به خودرو مي‌دهند، كيت تبديل گفته مي‌شود.

كيت هاي تبديل از آغاز تاكنون به دليل محدوديت هاي زيست محيطي و منابع انرژي، دچار تحولات بسياري شده اند. بطوريكه مي توان آنها را به چهار نسل دسته بندي كرد:

گاز طبيعي فشرده (CNG) يكي از مناسب ترين و در دسترس ترين جانشين هاي بنزين به شمار مي آيد، به ويژه در ايران كه با بهره برداري از همه منابع شناسايي شده تا حدود ۱۷۰ سال گاز طبيعي با بهاي ثابت خواهد داشت، سوختي ايده آل است و در صورت گسترش مصرف، كشور را از واردات بنزين بي نياز مي سازد.گاز طبيعي نيز سوختي فسيلي است كه به صورت گاز و يا گاز همراه با چاه هاي نفت يا مايعات حاوي گاز از چاه ها استخراج مي شود. گاز طبيعي به طور عمده از متان (CH۴) تشكيل شده و داراي مقادير ناچيزي اتان (C۶H۶)، پروپان(C۳H۸)، بوتان (C۴H۱۰) و پنتان(C۵H۱۲) است. متان، بي رنگ و بي بو است و با شعله اي كم رنگ و نسبتاً روشن مي سوزد.

هدف از به كار گيري خشك كن در ايستگاه سوخت رساني ، كاهش بخار آب موجود در گاز ايستگاه و رساندن آن به سطح قابل قبول مي باشد. ميزان بخار موجود بايد درحدي باشد كه نه تنها در عملكرد خودرو ايجاد مشكل ننمايد، بلكه در سيلندر خودرو، مخازن ايستگاه، لوله كشي ها و ديگر تجهيزات موجود در ايستگاه نيز از لحاظ خوردگي مشكلي ايجاد نكند.

خشك كن ها مي توانند در قسمت كم فشار يا در قسمت پرفشار كمپرسور نصب گردند. بيشتر خشك كن ها به منظور جذب بخار آب از يك غربال مولكولي استفاده مي نمايند. شكل 14 يك نمونه خشك كن قابل كاربرد در ايستگاه CNG را نشان مي دهد.

توزيع كننده ، وسيلة انتقال سوخت از ايستگاه به خودرو مي باشد. توزيع كننده ها داراي سيستم كنترلي مي باشند و با استفاده از آنها مي توان ميزان سوخت تزريقي را اندازه گيري نمود. همچنين داراي امكاناتي مي باشند كه در هنگام پر شدن مخزن خودرو و رسيدن به فشار مورد نظر، تزريق سوخت قطع خواهدشد و از سرريز سوخت جلوگيري مي كنند.

تجهيزات و تكنيك به كار رفته در توزيع كننده بسته به نوع سوخت گيري كُند يا تند، با يكديگر متفاوت است. يك ايستگاه ممكن است از چندين نوع توزيع كننده با توجه به نوع خودروهاي سوخت گيري كننده، تشكيل شده باشد. شكل 19 نمايي ساده از عملكرد يك توزيع كننده را نشان مي دهد.

مخازن CNG به چهار دستة كلي تقسيم مي‌شوند:

1- مخازن CNG-I 2- مخازن CNG-II 3- مخازن CNG-III 4- مخازن CNG-IV

1- مخازن CNG-I

اين مخازن بدون درز و از جنس فولاد يا آلومينيوم مي‌باشند. گر‌چه نوع آلياژ مورد استفاده و همچنين تنش‌هاي طراحي اين‌گونه مخازن در استاندارد مشخص نگرديده‌است وليكن اين‌گونه مخازن فولادي يا آلومينيومي بايد آزمون‌هاي كارايي را بگذرانند. آزمون‌ها به‌دليل اطمينان از چقرمگي و مقاومت در برابر تنش، خوردگي و ترك در جنس به‌كار رفته، صورت مي‌گيرند.همچنين آزمون‌هاي سختي و فشار هيدرواستاتيك جهت اطمينان از استحكام مخزن نيز انجام مي‌گيرند.