مقدمه
در اين فصل دربارة عناصر كليدي تأثير گذار در توسعه‌ي ملي برنامه‌هاي خودروهاي گازسوز بحث مي‌شود. موانع و مشكلاتي كه در برابر اين صنعت قرار دارد و روند پيشرفت را كند و در برخي موارد متوقف كرده‌اند، براي بحث‌هاي آتي شناسايي شده‌اند. لوازم مورد نياز براي پيشرفت سريع صنعت، تنظيم مطلوب و مساعد ساختمان‌هي مسكوني و ماليات محيط زيست، گسترش سريع شبكة سوخت‌گيري و تأمين خودروهاي گازسوز است. توسعه بستگي مستقيم به قيمت سوخت و تشويق در به رسميت شناختن نقش مهم خودروهاي گازسوز دارد و مي تواند در جهت كاهش آلاينده‌هايي خودروها مؤثر باشد. مسئله مهم در اين بخش، توسط تبديل صنعت قابل تشخيص است.
شرح ساختار صنعت، براي ابتداي كار مفيد است، كه آن را در بخش بعد آورده‌ايم. اين فصل باخلاصه‌اي از تجزيه و تحليل تقاضاهاي انرژي براي حمل و نقل و توسعة كليدي آيندة خودروهاي گازسوز طبيعي ادامه مي‌يابد.
• ساختار صنعت خودرهاي گازسوز
درحال حاضر تقريباً 18% درصد ازناوگان حمل و نقل جهان، گازطبيعي مصرف مي‌كنند. 650 ميليون خودرو جهان كه تقريباً 2/1 ميليون آن خودروهاي گازسوز مي‌باشد مربوط مي‌شود. عمدة اين‌ها از سوخت گازوئيل يا بنزين تبديل شده است.
توليد و بازاريابي خودروهاي گازسوزِ بخش حمل و نقل خصوصي و عمومي، در حال تغيير است. تا اواخر سال 1980، تعداد خودروهاي توليد شده توسط سازندگان خودروهاي گازسوز، بسيار محدود بود. اين وضعيت درحال حاضر تغيير كرده و سازندگان خودروهاي گازسوز، گسترة وسيعي از انواع خودروهاي سبك وسنگين را ارائه كرده‌اند؟ گسترش به ده سال يا بيشتر از آن با پروسه آهسته خواهد بود.
به دليل فقدان تقاضاي كافي و عدم ارتباط مستقيم سازندگان خودروهاي گازسوز، برنامة تبديل ضروري به نظر مي‌رسيد. يك برنامه ده ساله، شامل اطلاع رساني عمومي مفهوم خودروهاي گازسوز ايجاد تجربة عملياتي و برانگيختن دانش و تقاضا براي سوخت گاز طبيعي فشرده است. اكنون شبكه سوخت‌گيري در تعدادي از كشورها براي تأمين رشد ناوگان سازندگان اصلي تجهيزات در دسترس مي باشد.
تسهيلات سوخت‌گيري خودروهاي گاز طبيعي، بر گسترش وسيع شبكة تأمين گاز طبيعي متكي است. سيستم توزيع ايمن و قابل اعتماد از جابه‌جايي جاده‌اي ريلي سوخت مايع معمولي جلوگيري مي‌كند. اما تجهيزات فشرده سازي و تزريق گاز با فشار بالا (بين 200 تا 300 بار)، مورد نياز جايگاه‌هاي سوخت‌گيري است. پس از گذشت پنج سال، اضافه شدن تعداد زيادي جايگاه‌هاي سوخت‌گيري از موفقيت‌هاي اصلي است. تأكيد زيادي بهبود بازدهي وپايين باگذشت بيش از پانزده سال، تجربة وسيعي در مورد توليد و بهره‌برداري از خودروهاي گازسوز ايجاد به دست آمده است. اين رشد در كشورهاي مختلفي روي داده است؛ بنابراين بهره‌برداري خودروها به صورت ايمن كارآمد، نيازمند توسعة استانداردهاست.آمدن هزينة سوخت‌گيري انجام شده است.
حال، زمان آن رسيده كه استاندارها را منطقي نماييم. كوشش فراوان نمايندگان صنعت در اين زمينه انجام شده كه براي چند سال ادامه خواهد داشت. نتيجة آن بهبود كيفيت، ايمني و بهره‌برداري از خودروهاي و جايگاه‌هاي سوخت‌گيري خواهد بود.
بخشي از نقش اصلي را مسؤولان تأمين گاز اجرا مي‌كنندو ساير بخش‌هاي ذي‌نفع و مهم در اين صنعت، توليد كنندگان خودرو، و سازندگان تجهيزات وتبديل كنندگان خودروها هستند.
دولت و مسؤولان محلي، نقش مهمي در حمايت از محيط زيست، از طريق بهره‌برداري از خودروهاي گازسوز ايفا مي‌كنند. آنها از اين طريق از يك سوخت گستردة در دسترس و سازگار با ويژگي‌هاي محيط زيست طبيعي بهرمند مي‌شوند.
برتري گاز طبيعي به عنوان سوخت، اكنون توسط صنعت خودروهاي گازسوز ثابت شده است؛ اما سود سرشار، در توسعة فرمول‌هاي جديد سوخت‌ةاي بنزيني و گازوئيلي حاصل مي‌شود. بااين حال، سرمايه گذاري‌هاي زيادي نيز در زمينة توسعة خودروهاي برقي صورت مي‌گيرد. اگر دست‌اندكاران ذي‌نفع، موانع پيش روي خودروهاي گازسوز را برطرف كنندوگاز طبيعي را به عنوان يك سوخت اقتصادي، مفيد و انتشارات خروجي غير مضر و فاقد گاز مضر خروجي ترويج كنند، صنعت خودروي گازسوز مي‌تواند موفق باشد.
سابقه توسعه خودروهاي گازسوز
استفاده از سابقة گاز طبيعي به عنوان سوخت خودرو به سال 1920 برمي‌گردد. دو شوك نفتي سال‌هاي 1974 و 1979 و امكان وقوع چنين محدوديت‌هايي براي سوخت‌هاي متكي به نفت، علاقة شديدي به خودروهاي گازسوز به وجود آورد. اين امر موجب به وجود آمدن عامل امتيازهاي اقتصادي مي‌شود كه بر برنامه‌هاي موجود تكيه دارد.
مزاياي استراتژيك آن را به درجة پايين‌تري از اهميت نزول مي دهد. در مقطعي از زمان، وقتي مشكل جدي آلودگي شهري درجهان مطرح شد، گاز طبيعي هوا را تميز و شفاف كرد. امري كه با كاهش سوخت‌هاي نفتي به دست نيامده بود. مسيرپيشرفت فعلي به تنهايي به وجود نيامده است. جالب است كه تفاوت موفقيت‌ها در كشورهاي مختلف با يكديگر مقايسه شود.
برنامة خودروي گازسوز، در سال 1930 در فرانسه شكوفا شده بود در سال 1960 به علت وفور سوخت‌هي مايع نفتي باعث كاهش توجه وگسترش خودروهاي گازسوز گرديد. خودروهاي گازسوز صنعت خودروهاي با سوخت گاز طبيعي، به صورت پيوسته پس از سال 1930 در ايتاليا توسعه يافت و رشد كرد. اين صنعت دركمتر ازهشت سال در نيوزيلند رشد كرد كه در سال 1987 دريك مرحلة 11 درصداز خودروهاي مسافركش تبديل شدند. تغييرات در روية دولت يا قيمت سوخت‌هاي نفتي، مانع پيشرفت اين صنعت مي‌شود و تعداد جايگاه‌هاي سوخت‌گيري و خودروهاي گازسوز را به نصف كاهش مي‌دهد. در آمريكا كوشش اصولي توسط وضع قانون وانگيزة دولت، باعث پيشرفت سريع در اين زمينه شد. اگر محرك‌ها و دستورها پايان پذيرد، زمان آزمايش صنعت فراخواهد رسيد. آرژانتين در يك دورة ده ساله در تبديل خودروهاي مسافربري و تاكسي‌ها، از ساير كشورها پيشي گرفت.
اختلاف قيمت در تبديل خودروهاي بنزيني به گازسوز، بسيار مطلوب بود و به عكس، تبديل به خوردهاي گازوئيلي انگيزه كمي داشت. پس از گذشت يك دوره از تبديل‌ها، فقط با تكنيك و بنيان عميق كارها، پيشرفت حاصل مي‌دهد. ميزان دست‌يابي به كاهش آلاينده‌هاي خودروهاي گازسوز، از آچه كه انتظار مي‌رفت بيشتر شده است: شناخت بهتر دولت‌ها و مسؤولان نظارت بر ملزومات مربوطه حكايت از پيشرفت عملكرد محيط زيست بر صنعت دارد.
پيشرفت هاي اخير
كيفيت سيستم‌هاي مديريت موتور، پيشرفت سريعي كرده‌اند. پيشرفت صنعت در همه جاي جهان يكسان نبوده است و به فاكتورهاي مختلفي از جمله در دسترس بودن منابع انرژي، روش‌هاي دولت، اطلاعات مربوط به آلودگي، تفاوت ماليات بر سوخت و توقع از رانندگان بستگي دارد.
منابع مربوط به كارخانه‌ها منجر به رشد و بروز وسيع برنامه‌هاي استفاده از منابع جديد براي انرژي حمل ونقل شده است. با وجود آن كه سعي فراواني براي توسعة خودروهاي الكتريكي شده، اما خودروهاي گازسوز از ساير خودروها با سوخت‌هاي جايگزين به استثنايLPG پيشي گرفته‌اند، گاز طبيعي فقط به عنوان يك جايگزين موقتي درنظر گرفته نشده، بلكه به عنوان سوختي براي آيندة بلند مدت پذيرفته شده است.
اين نگرش در انجمن انرژي جهان، در جلسة سال 1995 در «توكيو» حمايت شد و گاز طبيعي را رسماً جايگزين سوخت‌هاي حمل و نقل اعلام كردند.
با گذشت بيش از ده سال، ثابت شده است در صورتي كه امتياز آلودگي كمتر باكارآيي اقتصادي تركيب شود، بسيار مؤثر است. برنامه‌هاي مختلف جهاني، بازار و پيشرفت‌هاي فني به رشد صنعت كمك كرده و همچنين فشارهايي وجود دارد كه مي‌تواند پيشرفت آن را كُند گرداند. بسيار مهم است كه اين صنعت از نوشته‌هيا افراد ويژگي‌هاي برجستة ديگري كه قابل ذكر است، در دسترس بودن بيشتر خودروهاي سبك و سنگين گازسوز است. دومين هدفي كه بايد با دقت انتخاب شود، كاربرد اتوبوس‌ها در حمل ونقل شهري است. هماهنگي مستقيم با دستگاه نظارتي براي خودروها و اجزاء سوخت‌ها به انجام رسيده است. توسعة خاصي نيز در زمينة استاندارهاي ذخيرة گاز تحت فشار بالا به دست آمده است. با تجربه بهره‌مند شود.
ارزيابي پيشرفت‌ها
يكي ازعواملي كه اروپا را به سمت خودروي گازسوز سوق داده، تنظيم آلودگي‌هايي است كه از متانِ موجود در اگزوز خودروها به عنوان يك هيدروكربن برشمرد. صنعت اروپا در زمينة استفاده از هيدروكربن‌ها غير متان، به عنوان سنجشي براي عكس‌برداري شيميايي از هيدروكربن‌هاي غير فعال، بحث مفصلي دارد.
اندازه‌گيري‌هاي مناسب در بخشي از خودروهاي گازسوز، در سازندگان اصلي تجهيزات و خودروهاي تبديل شده نبود. پيش‌بيني شده است كه نسبت بالايي از خودروها (شايد 95 درصد) تاكنون گازسوز شده‌اند. بخش رو به افزايش خودروهاي سنگين، اتوبوس‌هاي هستند كه صنعت در اين بخش، پيشرفت چشم‌گيري داشته است. تعداد خودروهاي گازسوز در روسيه، بسيار شگفت‌انگيز است با آن كه جاي ترديد دارد؛ اما ممكن است آمار ارائه شده، شاملLPG ها نيز باشد.
پس از برنامة پنجاه ساله در ايتاليا، خودروهاي تبديل شده جاده‌اي افزون بر 300.000 دستگاه بوده است.
يك شبكه توزيع سوخت شامل 295 جايگاه سوخت‌گيري، درشمال ومركز ايتاليا ايجاد شده و 310 ميليون متر مكعب سوخت در سال در آنها توزيع شده. درصد خودروهاي تبديل شدة كل كشور، فقط 1 درصد است اما دربرخي نواحي، مصرف گاز طبيعي فشرده، بيش از 10 درصد است، كه اين مقدار، 5/0 درصد كل فروش سوخت خودرو را تشكيل مي‌دهد.
بيشترين پيشرفت‌ها در برنامة خودروها گازسوز، مربوط به كشور آرژانتين بوده است. اين كشور هم اكنون (1997) داراي بيش از 400.000 دستگاه خودرو و 500 جايگاه سوخت‌گيري است و پيشرفت ماهيانه براي اين نوع خودروها، 4000 دستگاه است.
اين مطلب آمار جالبي در خصوص رشد بسيار سريع تعدادخودروهاي گازسوز را كه مي‌تواند از طريق بهره‌گيري از يك برنامة گازسوزكردن خودروها به دست آيد- نشان مي‌دهد و بيانگر توسعة اين خودروها بر اساس دو عامل اختلاف قيمت سوخت و تأثيرات زيست محيطي است.
آمار جمع آوري شده در ارتباط با خودروهاي تبديل نشده نيز ارائه شد. اين آمار به ميانگين تعداد خودروهاي تبديل شده در يك دوره زماني ارتباط دارد. در يك دورة تقريباً دوازده ساله در نيوزيلند، تقريباً 250000 دستگاه خودرو تبديل شده است. 25.000 دستگاه از اين خودروها، هنوز درجاده‌ها در حال استفاده‌اند. و ترمينولوژي استفاده شده در جمع‌آوري آمار بايد روشن شود.
انرژي مصرفي بخش حمل و نقل
نقش بخش حمل و نقل در مصرف انرژي و ايجاد آلودگي كاملاً روشن است. اين بخش، سريع‌ترين رشد را در تقاضاي انرژي داشته و اين رشد پس از گذشت بيست سال، تقريباً مربوط به نفت بوده است. 22 درصد از كلCO2 منتشر شده، از تركيبات سوخت فسيلي مشتق مي‌شود.
به تازگي سازمان جهاني انرژي(WEC) گزارش نهايي كميتة بررسي تقاضاي آيندة انرژي مورد نياز صنعت حمل و نقل را منتشر كرد1995)، (WECمسألة تأمين و برآورد افزايش تقاضا براي نقل و انتقال (انتقال كالا و مردم) توسطWEC به عنوان بزرگترين چالش اقتضاد كلان انرژي در نظر گرفته شده است. ارزيابي فعاليت‌هاي حمل و نقل براي حدود 30 درصد از مصرف كنندگان انرژي نشان مي‌دهد كه 70 درصد انرژي مصرفي را جابجايي مسافر و رفت آمد، و 30 ردصد را جابه جايي كالا باعث مي‌شود. نتيجة به دست آمده، نشان مي‌دهد كه شكل فعلي مصرف انرژي مطلوب نيست.
جايگاه گاز طبيعي
گزارش سازمان جهاني انرژي كه از آغاز سال 2020 كه گاز طبيعي براي مصارف حمل و نقل زميني، بهترين جايگزين است. مسايلي كه بيانگر جايگزيني گاز طبيعي به عنوان بهترين سوخت حمل ونقل است، به شرح زير است:
• ! منابع كافي
• ! كارايي بالاي سوخت
• ! هزينه توليد پايين
• ! ويژگي‌هاي مساعد زيست محيطي
بررسي تجزيه و تحليل بازرا خودروهاي گاز سوز در آمريكا مشخص كرد كه موانع موجود درمسير اين صنعت مربوط به سختي‌هاي توزيع و قيمت بالاي خودرو است، كه لازم است در فاز اوليه توسط دستگاه نظارتي دولت از ميان برداشته شوند. اين موارد به صورت جزئي در اين مقاله ارائه شده است.
اين مأخذ همچنين اشاره به تعدادي از مقاله‌ها دارد كه ممكن است سازگاري گاز طبيعي را محدود كند. اين‌ها ارزشيابي نسبتاً معقول توليدكنندگان اصلي تجيهزات دسترسي به استانداردهاي فني براي خودروها جايگاه‌هاي سوخت‌گيري و ساختار مالياتي مناسبي براي سوخت را تأمين مي‌كنند. تأكيدهايي كه دراين مقاله‌هاي بخصوص آمد اگر توسط صنايع اعمال شوند نگراني‌ها كاهش مي‌يابد.
• راه‌هاي پيشرفت آتي
عوامل حياتي براي رشد صنعت، هميشه به آساني مشخص نمي‌شوند. اين فاكتورها از كشوري به كشور ديگر تفاوت دارند.
با اين حال موارد مشترك زير در تمام برنامه‌ها در نظر گرفته مي‌شود:
بايد مسؤولان از خصوصيات ويژة سوخت‌هاي جايگزين مطلع شوند. برتري‌هاي اقتصادي اين سوخت و انتشار آلودگي‌هاي كمتر گاز طبيعي بايد مورد تأكيد قرار بگيرند، و مسؤولان قانع شوند كه نظارت سازگار و ساختارهاي مالياتي را تأمين مي‌كنند.
در حالي كه تأمين شبكه‌ها براي سوخت‌هاي نفتي فرض شده است، بزرگترين خاصيت برنامه‌هاي خودروهاي گاز سوز، ايجاد پمپ‌هاي سوخت گيريCNG در جايگاه‌هاي قبلي و ساخت جايگاه‌هاي جديد است. دردسترس بودنCNG با قيمت پايين در شبكه‌هاي گستردة جايگاه‌هاي سوخت‌گيري، پيش نيازي براي توسعة گسترده در سيستم خودروهاي گازسوز است.
ورود هر چه بيشتر توليدكنندگان اصلي تجهيزات به صنعت و گسترش ميزان توليد خودروهاي گاز طبيعي، از ضروريات پيشرفت آينده، و نشانه‌هاي افزايش شركت‌كنندگان در آغاز سال 1996 است، كه در واقع به معناي افزايش ناوگان خودروهاي سبك و سنگين است؛ درعين حال كه حركت به سمت تبديل خودروهاي موجود نيز بايد ادامه يابد.
توسعة تكنيكي بايد به شكلي باشد كه تضمين كند صنعت مي‌تواند پيشرفت‌هاي خودروها و سوخت‌هاي سنتي را حفظ كند.
بازار خودروهي گازسوز نيا زبه توسعة‌مكانيزم‌هاي مالي دارد كه به طور كامل و مداوم از ساختارها حمايت كند.
اين فصل‌ها، به جزئيات بيشتر اشاره مي‌كنند؛ اما بحث‌هاي عمومي بررسي پيشرفت فعلي، به شرح زير آمده است.
بعضي از برنامه‌هاي كه امروزه، نويد دهندة روزگار بهترند، به شدت مبتني بر يارانه‌هاي دولتي يا انواع مختلف تخفيف‌هاي مالياتي هستند. صنايع بايد به اين موضوع توجه كنند كه درحال حاضر، اين برنامه نياز به حمايت خود به خود دارد. براي اين كه صنعت خودروهاي گازسوز در شرايط رقابتي قابل دوام و خودكفا باشد، بايد برنامه‌هي لازم از هم اكنون صورت گيرد.
در بهترين وضعيت، اين برنامه‌ها بايد بر حمايت‌هاي طولاني و معين متكي باشد. اين برنامه‌ها به خوبي مي‌تواند در موقعيت‌هايي كه در مناطق بحراني آلودگي هستند، و نيز جاهايي كه هزينه‌هاي آلودگي مي‌تواند به قيمت رقابتي سوخت‌ها دسته‌بندي شودف صورت گيرد. اما حتي در اين مناطق نيز پتانسيل توسعه در سوخت‌هاي سنتي و امكان رقابت ديگر وسايل نقليه با آلاينده‌هاي كم يا صفر نبايستي چشم پوشي گردد.
در بسيار شرايط، ممكن است خودروهاي گازسوز، به شدت برمبناي منافع اقتصادي قرار داشته باشد. مشخص شده است كه براي مدت زيادي اين برداشت وجود داشت كه سازندگان خودروهاي گاز سوز، فقط به توليد خودروي صرفاً گازسوز (تك سوخته) خواهند پرداخت.
در حال حاضر، روشن است كه با وجود اين كه ممكن است هدف نهايي همين باشد؛ اما سازندگان خودروها تمايلي به ريسك در مراحل اوليه برنامه ندارند.
مشخص شده است كه سه موضوع اصلي در بخش سازندگان وسايل نقليه وجود دارد: اولين موضوع اين است كه شبكة سوخت‌گيري با آن سرعتي كه پيش‌بيني شده است، گسترش نيافته است. دومين عامل بستگي به سرمايه گذاري ثابت بسيار بالا در طراحي و ابزارهاي براي اتومبيل‌ةاي سواري دارد كه مخزن بنيزين در آنها حذف مي‌شود و سيلندر ذخيره گاز طبيعي فشرده(CNG) جايگزين مي‌شود. حتي اگر تقريباً 30 درصد مصرف انرژي كمتر پذيرفته شده باشد، مسائل طراحي هنوز پيچيده هستند. و نهايتاً اين كه طراحي مجدد بايستي خود را نشان دهد، اگر موتور وسيله نقليه براي گاز طبيعي بهينه شده باشد، اين مسأله در وسايل نقليه سبك مهمتر است. درحال حاضر، صنعت بايد آمادگي مواجه با اين مسائل را داشته باشد.
برنامة كلي براي پيشرفت
در سال 1995 و 1996 تعدادي از خودروهاي گازسوز توليد شده توسط سازندگان به بازار عرضه شد. در بسياري از موارد، برد مسافت خودروها به وسيله افزودن مخزن‌هاي ذخيره روي خودروها افزايش يافته و اكنون طيف خودروهاي گازسوز در برخي موارد بسيار وسيع‌تر از خودروها معمولي است.
شادي روش محافظه كاران نااميد كننده باشد، اما خطر بازار، طيفي از وسيله‌ها نقليه كه با اشكال متفاوت به گسترش زيربنايي سوخت، نمي‌تواند مورد قبول واقع شود. كساني كه با وسايل نقلية گازسوز در كشورهايي كه به تازگي سيستم‌هاي سوخت‌گيري‌شان راه‌اندازي شده، رانندگي كرده‌اند، از اين موضوع استقبال مي‌كنند.
به عبارت ديگر، تأخير زياد در گسترش وسايل نقلية گازسوز، ممكن است به خاطر محصولات بازار باشد. هنگامي كه تعداد بسيار زيادي از سازندگان اصلي تجهيزات به رقابت پردازند، شبكة سوخت رساني بهتر شده و وسايل نقليه نيز بهتر خواهند شد. بنابراين، ميزان گسترش شبكة سوخت‌گيري كليد پيشرفت خواهد بود.
موارد توجهات اوليه و زيربنايي در بسياري از برنامه‌هاي كلي براي آينده اين صنعت مهم عبارت از است:
• ! حمايت مستمر از صنايع تبديلي
• ! گسترش شبكه‌هاي سوخت‌گيري با حمايت از سرويس‌هاي جانبي گاز، با سرمايه‌گذاري و عوامل دولتي،
• ! تشويق سازندگان خودروهاي گازسوز و حمايت از تبديل خودروها به وسيلة شركت‌هاي مجاز تبديل خودروها.
• ! استاندارهاي اصولي، آموزش مداوم، قانونمندي و ....
• موارد فني و پيشرفته
كميتة فنيIANGV
نقطه نظرهايي در اين مقاله به وسيلة مطرح شده است خصوصاً نظرات كميتة فني آن، كه در موارد مربوطه پذيرفته شده است. كميتة فني در سال 96 بر مبناي ده سرفصل زير تشكيل شده است:
• 1- سيلندرهاي با استانداردISO و استاندارد كردن فشار بارگيري،
• 2- تأييد تجهيزات نصب شده،
• 3- نازل‌هاي تزريق يا شارژ،
• - توزيع كنندگان و جايگاه‌هاي سوخت‌گيري CNG
• 5- تشويق مصرف كنندگانCNG براي وسايل نقلية سبك،
• 6- تشويق مصرف كنندگانCNG براي وسايط نقلية سنگين،
• 7- سيستم‌هايLNG نصب شده،
• 8- توزيع كننده و سوخت‌گيرLNG،
• 9- كنترل كيفي گاز مصرفي خودروها،
• 10- انتشار آلودگي خودروهاي سبك و سنگين.
هيچ كدام از اين سرفصل‌ها در هيچ يك از مراحل، به صورت خاص مورد بحث قرار نگرفته، اما نتايج اين كارها در اين مقاله‌ها، استفاه شده است. تركيب كميته كاملاً بر اساس تمامي دست‌اندركاران؛ از سرويس‌هاي جانبي كار تا رانندگان وسايل نقليه و در بسياري از كشورها است؛ بنابراين اطلاعات ورودي گسترده براي رسيدن به هرگونه وضعيت نهايي وجود دارد. در بعضي از حالت‌هاي ارزشمند است كه نقطه نظرهاي مختلف پديدار شده از كشورها و وضعيت‌هاي عملياتي گوناگون مشخص نمي‌شوند
دورنماي آتي خودروهاي گازسوز
در فصل بعد، بحث‌هاي جزئي قبلي و فعلي، كه بيش از پنج سال صنعت را تحت تأثير قرار خواهد داد ارائه شده است. با گسترده‌تر شدن چشم انداز صنعت حمل و نقل و مونتاژ خودرو، مطلب جديدي كه همان استقلال در زمينة‌سوخت و انرژي است، مطرح مي‌شود. آينده از آن خودروهايي است كه اقصادي‌تر بوده و آلودگي كمتري داشته باشند. گاز طبيعي به عنوان بهترين جايگزين، مي‌تواند جايگزين بنزين گازوئيل شود.IANGV از پسرفت جلوگيري كرده و اغلب توسعه‌هايي كه شرح داده شد را هدايت كرده.
عامل مهم در تدوين برنامة خودروهاي گازسوز، توسعة شبكة سوخت‌گيري بوده است. چنانچه در اين زمينه موفقيتي مدنظر باشد، رشد سريع جايگاه‌هاي سوخت‌گيري در سراسر جهان، يكي از بهترين نشانه‌هاست.
علاوه بر آن از هر جهت، ايمني بسيار خوبي در صنعت پايه‌گذاري شده است. اين بخش، توسط ايمني ذاتي سوخت پديد آمده است كه درمقدمة به كارگيري كدها و استانداردهاي جديد، يك كمك قابل توجه بوده است. كارIANGV روي استانداردها ادامه دارد تا رسميت بين المللي به دست آورد. استانداردها از پيشرفت‌هاي جديد در خودروها وتجهيزات جايگاه‌هاي سوخت‌گيري، پشتوانة خوبي به وجود آورده‌اند.
پيشرفت‌هاي فني مهم
درآينده، از اين گزارش در زمينة بررسي توسعه‌هاي جديد خودروهاي گازسوز استفاده شده وموجبات جلو افتادن پيشرفت آن را فراهم خواهد كرد. فهرستي خلاصه در اين جا درج شده كه نشان دهندة گسترة وسيعي از پيشرفت‌هاي موضوع است. فناوري‌هاي جديد طراحي و توليد، بيشتر مديريت سيستم‌هاي قابل انعطاف موتور را به كاربردهاست؛ به ويژه پيشرفت‌ةايي كه در زمينة سهل الوصول بودن و همچنين كيفيت تجهيزات گازسوز كردن خودروها، صورت گرفته است.
در حال حاضر خودروهاي تبديل شده، سازگاري بيشتري با استاندارهاي كنترل آلودگي هوا نسبت به خودروهاي نو، با سوخت مايع دارند.
اكنون خودروهاي تبديل شده، بيشترين استاندارد انتشار آلودگي‌ها را دارا هستند. پيشرفت‌هاي تأمين خودروهاي سبك و سنگين و موتورها توسط سازندگان اصلي تجهيزات با نرخ تضميني، و گستردگي انتخاب در اندازه و شكل خودور، در حال رشد است. هزينه‌هاي خودروها در سطوح پاييني كه انتظار داشتيم، هنوز از يك خط توليد به هنگام متعادل نشده است؛ اما در مسافت‌هاي طولاني معمولاً هزينه اضافي كه توسط ذخيره‌هاي سوخت در طول دوران استفاده مجدداً پرداخت مي‌شود، آن را از نظر اقتصادي جذاب مي‌كند و مي‌تواند مورد ملاحظه قرار گيرد.
از برتري‌هاي ويژة توليد كنندگان خودروهاي گازسوز، پيش از تبديل خودروهاي داراي موتور تراكمي كه با درصد بالاي اكتان گاز طبيعي هماهنگ مي‌شوند، فرصت طراحي نصب مخزن ذخيره سوخت در سازه اصلي خودرو مي‌باشد.
در فصل هفتم و هشتم فناوري استفاده شده توسط توليدكنندگان خودروهاي گازسوز در خودروهاي جديد و پيشرفت‌هاي به دست آمده در چهار سال گذشته، ارائه شده است. بازنگري روش‌هاي مديريت موتور و گازهاي متصاعد شده از اگزوزها مي‌تواند بهبودهاي آتي مورد نياز براي كنترل آلودگي‌ها را تأمين كند.
يك مرحله بزرگ دسترسي به قيمت پايين سيلندرهاي ذخيرة سبك وزن، كه مدت زيادي در فهرست درخواست شركت‌هاي حمل ونقل و توليدكنندگان بوده است، درخواست پذيرفته شدن پيش نويس استاندارد سيلندرهاي فشار بالا براي ذخيرة گاز طبيعي، توسطISO بوده است. بر اساس استانداردهاي منعطف در تعريف سيلندرها، مي‌توان از مواد جديد سبك‌تر و مقاوم‌تري براي سيلندرهاي جديد بهتر استفاده نمود. اين كار از ديگر تعهدهاي گروه كميتةIANGV بوده است.